Choroba wieńcowa serca zwana również chorobą niedokrwienną serca, przewlekłą niewydolnością sercową oraz niegdyś dławicą sercową lub dusznicą bolesną to choroba polegająca na niedostatecznym ukrwieniu serca, a co za tym idzie niewystarczającym zaopatrzeniu serca w tlen.
Przyczyny powstania choroby wieńcowej:
Czynniki ryzyka choroby wieńcowej możemy podzielić na te, na które mamy wpływ i możemy je ograniczyć i te na które nie mamy wpływu.
* wiek – wraz z wiekiem rośnie ryzyko zachorowania. U kobiet ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej gwałtownie się zwiększa po menopauzie. Najczęściej chorują mężczyźni w wieku od 40 do 55 lat. W grupie osób starszych liczba zachorowań na ową chorobę dla obu płci jest podobna.
* dziedziczność – jeśli ktoś z krewnych danej osoby (dziadkowie, rodzice, rodzeństwo) cierpiał na owe schorzenie w stosunkowo młodym wieku (mężczyźni przed 55 rokiem życia, kobiety przed 65 rokiem życia) istnieje u takiej osoby zwiększone ryzyko rozwoju choroby.
- płeć – częściej chorują mężczyźni.
- pochodzenie etniczne
Czynniki zależne od człowieka:
- palenie tytoniu
- siedzący tryb życia – ludzie, którzy nie uprawiają jakiejkolwiek formy aktywności fizycznej (choćby nawet marszu) żyją krócej
- podniesiony poziom cholesterolu – według badań, zwiększenie cholesterolu ponad poziom 180 – 200 mg/ml znacząco podnosi ryzyko zachorowania na chorobę układu sercowo-naczyniowego
- nadciśnienie tętnicze – skuteczne leczenie nadciśnienia może zmniejszyć śmiertelność w chorobie wieńcowej
- cukrzyca – może przyspieszać procesy miażdżycowe
- otyłość (otyłość brzuszną),
- menopauzę,
- podwyższone stężenie kwasu moczowego we krwi,
- brak ćwiczeń
- nadmierne spożycie napojów alkoholowych
symptomy choroby wieńcowej:
- ściskający albo palący ból w mostku, promieniujący zazwyczaj do lewego barku i lewego ramienia
- osłabienie,
- pocenie,
- duszność,
- palpitacje (kołatanie serca),
- nudności (mdłości),
- uczucie omdlewania
Jeśli dochodzi do pełnego zamknięcia prześwitu naczynia lub tętnicy, grozi to obumarciem niedokrwionej części narządu, (np. serca – zawał) i zaburzeniami jego funkcji. Objawy są z tego powodu bardzo różnorodne w zależności od tego, który narząd został uszkodzony, w jakim zakresie i jak szybko nastąpiło ograniczenie przepływu krwi